ebook Jak ja to widziałem. Wspomnienia z życia w trzech ustrojach Andrzej Karpiński

„Jak ja to widziałem” to osobista relacja z ostatnich dekad naszej historii. Książka, która pomaga je zrozumieć.

Prof. Andrzej Karpiński przekazuje całą prawdę o wydarzeniach tego czasu, tak jak je wtedy widział. W książce znajdziecie wiele faktów dotychczas przemilczanych lub zakłamanych.

Prof. Andrzej Karpiński nie tylko podejmuje próbę bilansu swe­go długiego, ciekawego i aktywnego życia, ale też kreśli szeroką panoramę polskiego życia społeczno-gospodarczego na prze­strzeni kilkudziesięciu lat, jak sam pisze: w przedwojennym kapi­talizmie, w realnym socjalizmie i we współczesnym kapitalizmie.

Wątki osobiste i rodzinne przeplatają się z analizami polityki gospodarczej, opisywane z humorem i temperamentem wątki z życia codziennego towarzyszą relacjom z ważnych wydarzeń politycznych. Autor wiele widział i wiele wiedział, brał udział w opracowywaniu programów przebudowy polskiej gospodarki, poznawał kulisy polityki na najwyższych szczeblach.

Jego książka to nie tylko wspomnienia, to także wnikliwa anali­za procesów gospodarczych w PRL, tym cenniejsza, że doko­nana przez osobę, która uczestniczyła w ich programowaniu. Karpiński broni dorobku PRL, uważa, że przyniósł on ogromny wzrost poziomu życia ludzi, w dużej mierze dzięki uprzemysło­wieniu kraju. Dlatego boli go zrujnowanie polskiego przemysłu po 1989 r., dokonywane w imię wolnorynkowych dogmatów. Wiele uwagi poświęca polityce gospodarczej ostatnich dekad. Nie lekceważy jej pozytywów, jednak z bólem podkreśla zni­weczenie dorobku m.in. swojego pokolenia, przejawiające się w upadku wielu zakładów przemysłowych.

Andrzej Karpiński (ur. 1928) – ekonomista, emerytowany profesor nadzwyczajny w PAN. Zawodowo i naukowo zajmował się polityką gospodarczą państwa (od 1948 r.), a zwłasz­cza polityką przemysłową, prognozowaniem i studiami nad przyszłością. Przez prawie cztery dekady związany z Komisją Planowania przy Radzie Ministrów, gdzie trafił bezpośrednio po studiach i przeszedł wszystkie szcze­ble, do funkcji zastępcy przewodniczącego. Po zakończeniu pracy w administracji pań­stwowej zajął się nauką – pracował w Polskiej Akademii Nauk, był wieloletnim sekretarzem naukowym Komitetu Prognoz „Polska 2000 Plus”. Autor kilkudziesięciu opublikowanych w wielu językach książek, m.in. 40 lat plano­wania w Polsce: problemy, ludzie, refleksje (1986), Spór o przyszłość przemysłu świato­wego: dyskusje, prognozy, wnioski (1994), Unia Europejska-Polska: dylematy przyszło­ści (1998), Jak tworzyć długookresową stra­tegię rozwoju dla kraju i regionu: metodyka strategicznego myślenia o przyszłości (2002), Co trzeba wiedzieć o studiach nad przyszło­ścią? (2009), O polską strategię przemysło­wą: wzorce uniwersalne czy specyfika prze­mysłu (2012), Kontynuować czy zmienić. O strategii gospodarczej dla Polski (2014), Polska droga do roku 2050: jak działać racjo­nalnie w coraz bardziej nieracjonalnym świe­cie? (2020), Jak wyjść z chaosu i bezwładu. Propozycja strategii oraz polityki przemysłowej dla Polski (2023).

Jedną z rzadkich i nielicznych zalet wieku starczego jest możliwość mówienia całej prawdy i wyzwolenie się z róż­nego rodzaju zahamowań wy­stępujących w wieku aktyw­ności zawodowej. Mogę więc przekazać już całą prawdę, tak jak ją wtedy widziałem. (…) Bo książka ta omawia i przedsta­wia szereg faktów dotychczas przemilczanych lub zakłama­nych. Zgodnie z tym poświęci­łem w niej wiele miejsca i uwagi aktywnemu zwalczaniu mitów krążących w naszej świado­mości społecznej, niemają­cych żadnych podstaw ani w nauce, ani w rzeczywistości. A już szczególnie wiele miej­sca poświęciłem krytyce na częstszych i największych błędów ekonomicznych, któ­re popełnili nasi politycy. (…) Niniejsze wspomnienia mogą odgrywać jeszcze jedną rolę. Są relacją niemal ostatniego żyjącego jeszcze świadka, któ­ry aktywnie uczestniczył w tych wydarzeniach.

Andrzej Karpiński