ebook Poezja świadoma siebie. Interpretacje wierszy autotematycznych

Wydawca: Wydawnictwo Naukowe UMK

Rok wydania: 2009

Spośród wielu definicji, za pomocą których usiłuje się przybliżyć istotę poezji, na szczególną uwagę zasługuje uznanie jej za formę spotęgowanej świadomości. W takim przybliżeniu jest szacunek dla wysiłku poetów, jaki wkładają oni w dążenie do odsłonięcia prawd o świecie - ich własnych prawd, nieraz formułowanych w skrajnie niesprzyjających warunkach osobistych i historycznych, ale jakże często w zdumiewający sposób mówiących coś także o nas samych, o czytelnikach ich wierszy. Jest też, równocześnie, zdumienie dla ich umiejętności zawarcia nawet tego, co najistotniejsze i najtrudniejsze w formie trafnej a lapidarnej, która pozwala pamięci zachować nie tylko myśl, ale i słowo poety. Najbardziej wartościowe i najpiękniejsze wiersze powstają wtedy, gdy świadomości spraw świata i człowieka towarzyszy adekwatna świadomość możliwości języka - inaczej prawda poety pozostałaby tylko jego prawdą, albo uległa zniekształceniu w nieporadności mowy wobec istoty rzeczy. Ale nawet w przypadku wierszy najbardziej udanych wyczuwalne jest napięcie między słowem i rzeczą, tyle że wtedy służy ono zarówno pobudzeniu czytelnika do współdociekania sensu, jak i ożywieniu inwencji językowej.

Spis treści ebooka Poezja świadoma siebie. Interpretacje wierszy autotematycznych

Andrzej Stoff
Słowo wstępne / 7

Bartosz Awianowicz
Jana Kochanowskiego Elegiarum libri IIII, III 13 / 11

Maciej Wróblewski
Jana Kochanowskiego Pieśń XXII z Ksiąg wtórych / 23

Krzysztof Obremski
Krytyka poetycka? (W. Kochowski, Poetowie polscy świeższy i dawniejszy we dworze helikońskim odmalowani) / 33

Danuta Kowalewska
Adam Naruszewicz, Zabawa moja / 47

Maria Kalinowska
Ciche ziarna i błyszczące imiona (analiza i interpretacja wiersza Adama Mickiewicza Pytasz, za co Bóg trochą sławy mnie ozdobił…) / 57

Maria Kalinowska
„Nowy w duchu człowiek” i „echa śpiewane w niebie” (kilka uwag o wizji poezji w wierszu Juliusza Słowackiego Nastał, mój miły, wiek eschylesowy…) / 67

Dariusz Pniewski
Myśl i głos Wielkich słów Norwida / 75

Grażyna Halkiewicz-Sojak
Piękno-czasu Cypriana Norwida – jesienna elegia czy autotematyczna przestroga? / 89

Hanna Ratuszna
„Dźwięk dzwonu, co nie głuchnie w huraganów szumie” – O sonecie Kazimierza Przerwy-Tetmajera / 97

Hanna Ratuszna
Estetyka Leopolda Staffa – młodopolski spór o piękno / 111

Marzenna Maria Cyzman
Sitowie Juliana Tuwima. O ontologicznym uwikłaniu poezji świadomej siebie / 125

Aleksander Główczewski
Świat ma sens, bo sens ma sztuka. Kazimierza Wierzyńskiego Ars poetica / 137

Rafał Moczkodan
Poeta w drodze do krainy milczenia… Stanisława Balińskiego Prolog do nowej poezji / 161

Wacław Lewandowski
Bogdana Czaykowskiego Do Adama Czerniawskiego / 183

Andrzej Stoff
Ars poetica i ars vivendi. O Ars poetica Stanisława Grochowiaka / 191

Władysław Sawrycki
Potęga rezygnacji. O Mojej poezji Tadeusza Różewicza / 207

Andrzej Stoff
Samookreślenie przez negację Co myśli Pan Cogito o piekle Zbigniewa Herberta / 225

Maciej Wróblewski
Stanisława Barańczaka Fotografia pisarza / 241

Dariusz Brzostek
Gdzie jest Muza? Namuzowywanie Mirona Białoszewskiego / 253

Anna Skubaczewska-Pniewska
Poezja przeciw teorii. Strukturalizm Czesława Miłosza / 265

Anna Skubaczewska-Pniewska
Poezja przeciw poezji. Biała plama Ryszarda Krynickiego / 281

Indeks osobowy / 293