ebook Południe Tomasz Stegliński

„Południe” to z jednej strony klasyczna książka drogi, opowiadająca o trwającej rok samotnej wyprawie, której zwieńczeniem jest zaplanowane dotarcie do pustyni. To symboliczne miejsce bez historii, pełni tutaj rolę widzialnego serca człowieka, źródła jego samowiedzy. Z drugiej strony, podróż geograficzna stanowi tylko metaforę doświadczenia o charakterze introspekcji, które jest udziałem głównego bohatera. Żeby je mieć, nie musi nawet ruszać z miejsca, chyba że dzięki samym myślom. Oglądane przez niego zmiany pejzażu przedstawiają kolejne sekwencje przekształceń jego samoświadomości i samookreślenia. Obietnica ukonstytuowania siebie, kończy się jednak pozostawieniem człowieka bez odpowiedzi. Relacja między nim i pustynią jest alegoryczną rozmową jednostki z Bogiem, który jest małomówny. Odpowiada On pielgrzymowi, że ten jest ziarnkiem piasku, które o własnych siłach odnosi siebie na miejsce. Jest jeszcze coś – i to najważniejszego – dla samej filozofii.
„Południe” wyraża większość zrealizowanych postulatów, jakie największa hiszpańska myślicielka, Maria Zambrano (1904–1991), postawiła tej dziedzinie, mającej przyjąć ostatecznie postać literatury, zwłaszcza powieści. Antropologia Zambrano polega na tym, żeby człowiek stał się osobą w czasie, który wykradnie temu, co historyczne”. Tak pozyskany moment jest okresem prywatnym, wiecznością, która całą inspirację czerpie z tego, co się danej jednostce przyśni. Bohater „Południa”, tuż przed swoją śmiercią, we śnie ogląda życie, które zawsze pragnął mieć. Podróżuje, a po dotarciu do celu, dokonuje żywota, stając się osobą, która zdążyła cofnąć zegary przybliżające ją do końca jej historii, w której człowiek miał pozostać nienazwany. Książka podejmuje tematykę wolności, samostanowienia, roli sztuki i kultury w dostarczaniu treści wypełniających prawdziwe ludzkie życie. Napisana jest w wymaganym przez metodę Zambrano języku rozumu poetyckiego.