ebook Język poetycki Mariny Cwietajewej Gra słów i sensów Elena Janczuk

Wydawca: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego

Rok wydania: 2013

Autorka prezentuje twórczość Mariny Cwietajewej przez pryzmat języka, obszernie omawia różne aspekty jej poezji: sposoby powstawania językowego obrazu świata, drogi kreowania oryginalnego świata poetyckiego za pośrednictwem środków językowych, teksty poetyckie jako rodzaj istnienia rzeczywistości, problemy funkcjonowania języka poetyckiego i sposoby kreowania nowych lub ukrytych znaczeń. Przedstawia sposoby konstruowania tekstów przez poetkę, stosując kryteria fonetyczne, leksykalne, semantyczne, syntaktyczne i stylistyczne.

Publikacja adresowana do badaczy literatury rosyjskiej, literaturoznawców i tłumaczy poezji.

The author presents the works of Marina Tsvetaeva through the prism of language, discussing in detail the different aspects of her poetry: the ways of creating the poetic world through various literary devices, poetical texts viewed as a form of the existence of reality, the problems of the functioning of the poetic language and the ways of constructing new or hidden meanings. She portrays the poet’s way of creating text by applying phonetical, lexical, semantic, syntactic, and stylistic criteria. The publication is aimed at scholars of Russian literature, literary scholars and translators of poetry.

Spis treści ebooka Język poetycki Mariny Cwietajewej

Kultura rosyjska w serii „Druga Europa” 7
Wstęp 13
1. Słowo w idiolekcie poetyckim Cwietajewej 25
1.1. Poetycka koncepcja słowa Cwietajewej 25
1.2. Słowo a składnia 43
2. Słowo a „muzyka” w poezji Mariny Cwietajewej 61
2.1. Wstępne uwagi odnośnie do struktury słowa Cwietajewej 61
2.2. „Muzyka” poezji 74
2.3. Powtórzenie fonologiczne jako idiosyntaktyczny środek łączenia wyrazów 91
3. Idiosyntaktyczne posługiwanie się słowem w poezji Mariny Cwietajewej 121
3.1. Zabawa w „sąsiedztwo” 121
3.1.1. Osobliwości w stosowaniu przerzutni (enjambement) 122
3.1.2. Wzbogacenie możliwości inwersji 141
3.2. Częściowa dekodyfikacja i degramatyzacja języka naturalnego 163
3.3. Paralelizm jako środek wzmocnienia wartości znaczeniowej słowa 180
3.3.1. Powtórzenie leksykalne 183
3.3.2. Powtórzenie syntaktyczne 192
4. Słowo a konstrukcja składniowa 203
4.1. Konstrukcje bezczasownikowe 203
4.1.1. O możliwościach elipsy 214
4.1.2. Zdania nominatywne 237
4.2. Słowo jako apostrofa 247
4.3. Intonacyjno-syntaktyczne środki wyodrębnienia słowa 261
4.3.1. Wyodrębnienie 264
4.3.2. Odosobnienie (parcelacja) 272
4.3.3. Wtrącenie jako regulator perspektywy wypowiedzi 279
Zakończenie 289
Bibliografia 297
Indeks osób 307