Za darmo

ebook Spotkanie z wychowankiem. Ku tożsamości ipse pedagoga Anna Walczak

Wydawca: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego

Rok wydania: 2011

Celem opracowania jest zapoznanie czytelników z elementami środowiska przyrodniczego i antropogenicznego kontynentu australijskiego. Zamiarem autorek było także przybliżenie współczesnych problemów społeczno-ekonomicznych tego obszaru. Książka ma więc dostarczyć argumentów do dyskusji i rozważań o procesach i relacjach zachodzących w przestrzeni geograficznej kontynentu. Choć wydawać by się mogło, że dotarcie do danych i faktów jest obecnie rzeczą prostą, to jednak, jak dowodzą doświadczenia dydaktyczne autorek, zadanie to w przypadku wielu studentów urasta do problemu nie do rozwiązania. Wierzymy, że dzięki tej książce, kłopoty te choć częściowo się zmniejszą.

Zakres przestrzenny książki stanowi obszar zamknięty w granicach politycznych Związku Australijskiego. Ramy czasowe sięgają zaś początków państwa, a nawet okresu odkryć geograficznych w tym rejonie świata. Zdecydowanie jednak skupiono się na aktualnej sytuacji państwa. Podstawę analizy demograficznej i gospodarczej stanowią najnowsze dane statystyczne (dostępne jesienią 2008 r.). Dokumenty prawne (ustawy, raporty etc.) pozyskano ze stron internetowych odpowiednich instytucji rządowych.

Spis treści ebooka Spotkanie z wychowankiem. Ku tożsamości ipse pedagoga

Wprowadzenie 9
CZĘŚĆ I O PIERWOTNYM I WTÓRNYM WARUNKU UKIERUNKOWANIA SIĘ KU TOŻSAMOŚCI IPSE PEDAGOGA 23
Wprowadzenie 25
I.1 W poszukiwaniu szczególności bycia pedagogiem 35
I.1.1 Pedagog – „obecny” i „ślad” w wychowaniu jako wspólnym doświadczeniu oso- bowym 35
I.1.2 Problem z byciem sobą w czasie – wprowadzenie w rozważania o tożsamości ipse 44
I.1.3 Narodziny spotkania, czyli rzecz o odpowiedzi na „domaganie się” wychowanka 54
I.2 Kim jest wychowanek jako Inny? 63
I.2.1 Ujęcie Innego w kategorii symbolu 63
I.2.2 Symbolika Innego jako Obcego 71
I.2.2.1 Inny jako Obcy-Nieobecny 72
I.2.2.2 Inny jako Obcy-Nieprzystający do mnie 74
I.2.2.3 Inny jako Obcy-Nie(rozpo)znany 76
I.2.2.4 Inny jako Obcy-Nieprzyjaciel 80
I.2.2.5 Inny jako Obcy-Wyjątkowy 82
I.2.2.6 Inny jako Obcy-Tajemnica 84
I.2.3 Symbolika Innego jako Drugiego 89
I.2.3.1 Inny jako Drugi-Powszechny 89
I.2.3.2 Inny jako Drugi-Odbicie mnie 93
I.2.3.3 Inny jako Drugi-Towarzysz 97
I.2.4 Symbolika Innego jako Wartości 100
I.2.4.1 Inny jako wartość in concreto-Nosiciel wartości 101
I.2.4.2 Inny jako wartość in concreto-Twórca dzieł 109
I.2.4.3 Inny jako wartość autoteliczna 115
I.3 Spotkanie z wychowankiem jako czaso-przestrzeńtożsamości narracyjnej pedagoga 121
I.3.1 Gra wypowiadania się na scenie spotkania 121
I.3.1.1 Pozycyjność i wzajemna gra 121
I.3.1.2 Wewnętrzny język gry na scenie spotkania 134
I.3.2 Spotkanie jako wartość in concreto 144
I.3.2.1 O wydarzeniu się spotkania i zdarzeniu w spotkaniu 144
I.3.2.2 Przebudzenie i przemiana Ja-aksjologicznego pedagoga 153
I.3.3 O kruchości i pozorności spotkania 160
I.3.3.1 Niepewność – dramat – nadzieja 160
I.3.3.2 Od maskowania jako ochrony do maskowania jako kryjówki 169
Podsumowanie 177
CZĘŚĆ II ODPOWIEDZIALNOŚĆ – (SAMO)ŚWIADOMOŚĆ – REFLEKSJA JAKO FENOMENY TOŻSAMOŚCI IPSE PEDAGOGA 181
Wprowadzenie 183
II.1 „Odpowiedzialność za…” i „odpowiedzialność ku…”, czyli rzecz o dostojeństwie bycia sobą pomimo przemijalności 189
II.1.1 Ja-pedagog jako nosiciel odpowiedzialności 189
II.1.1.1 O „odpowiedzialności za…” 189
II.1.1.2 O „odpowiedzialności ku…” 197
II.1.2 Bycie odpowiedzialnym pedagogiem – warunek zmienności i trwałości siebie samego 204
II.1.2.1 O poważaniu siebie 204
II.1.2.2 Od poważania siebie do bycia odpowiedzialnym pedagogiem 210
II.1.2.3 „Pęknięcia” w przeżywaniu tożsamości ipse 215
II.2 (Samo)świadomość vel (samo)wiedza Ja-aksjologicznego pedagoga 229
II.2.1 Konstytuowanie się Ja-aksjologicznego pedagoga 229
II.2.1.1 O (samo)świadomości vel (samo)wiedzy 229
II.2.1.2 Ja-aksjologiczne pedagoga jako wyróżniona postać jego (samo)świa domości vel (samo)wiedzy 237
II.2.2 Kondycja (samo)świadomości vel (samo)wiedzy Ja-aksjologicznego pedagoga… 248
II.2.2.1 O widzeniu tego, co „daje” pedagogowi odczytanie symboliki wychowanka jako Innego 248
II.2.2.2 W kierunku dojrzałości aksjologicznej 258
II.3 Od refleksji do bycia refleksyjnym pedagogiem 265
II.3.1 Od myśli do myślenia dialogicznego pedagoga 265
II.3.1.1 Narodziny refleksji – od „wy-jaśnienia” do „wy-jaśniania” 265
II.3.1.2 Refleksja jako myślenie dialogiczne 277
II.3.2 Szczególność bycia refleksyjnym 285
II.3.2.1 O wyobraźni, metaforze i intuicji w refleksji pedagoga 285
II.3.2.2 Bycie refleksyjnym – orientacją w byciu sobą pedagoga 301
Podsumowanie 313
CZĘŚĆ III W KIERUNKU ETYKI JAKO SZTUKI ODSŁANIANIA I TWORZENIA PEDAGOGICZNEGO ETHOSU 317
III.1 Punkt wyjścia 319
III.2 O normatywności etyki pedagogicznej 329
III.2.1 Etyka versus moralność 329
III.2.2 Normatywność a uchylenie się od odpowiedzialności – od ortodoksji do herezji etycznej 336
III.3 Etyka pedagogicznego ethosu – od wiedzy teoretycznej do wiedzy praktycznej 347
III.3.1 Etyka pedagogiczna jako wiedza teoretyczna odsłaniająca znaczenia 347
III.3.2 Poza normatywnością, lecz nie powinnością 358
III.3.3 Etyka pedagogiczna jako wiedza praktyczna tworząca ethos 370
III.4 Powrót do punktu wyjścia 383
Bibliografia 389
Od Redakcji 407