ebook Sygnalizowanie naruszeń prawa w administracji publicznej Michał Możdżeń-Marcinkowski

Spis treści ebooka Sygnalizowanie naruszeń prawa w administracji publicznej

Wykaz skrótów &nbsp,, str. 25
Wstęp &nbsp,, str. 29
CZĘŚĆ PIERWSZA
ZAGADNIENIA WPROWADZAJĄCE I PRZEGLĄD REGULACJI SYGNALIZACYJNYCH W USTAWODAWSTWIE POLSKIM
Uwagi ogólne &nbsp,, str. 33
DZIAŁ I
ZAGADNIENIA WPROWADZAJĄCE, METODOLOGIA, POJĘCIA I KONSTRUKCJA PRACY &nbsp,, str. 35
Rozdział I. Tematyka pracy, ewolucja koncepcji i konstrukcji rozważań oraz problemy metodologii &nbsp,, str. 35

Uzasadnienie wyboru tematyki pracy , str. 35
Ewolucja koncepcji i konstrukcji tematyki pracy oraz jej zakresu , str. 36
O problemach metodologii badań w kontekście tematyki pracy i głównym problemie badawczym , str. 39
Uzasadnienie „nieempirycznego” przedmiotu pracy w kontekście przedmiotu nauk prawnych , str. 43

Rozdział II. Ustalenia pojęciowe, cel, przedmiot i metody badawcze związane ze zjawiskiem sygnalizowania w świetle stanowisk nauki prawa administracyjnego &nbsp,, str. 45

O metodach badawczych w naukach administracyjnoprawnych , str. 45
Ustalenia pojęciowe związane ze zjawiskiem sygnalizowania jako podstawa do ustalenia przedmiotu sygnalizacji , str. 47

Rozdział III. Reasumpcja obszaru badań, problemów i metod badawczych, celu oraz wpływu rezultatów pracy na rozwój nauki &nbsp,, str. 48
DZIAŁ II
SYGNALIZACJA W USTAWODAWSTWIE POLSKIM I LITERATURZE Z WYŁĄCZENIEM REGULACJI ADMINISTRACYJNOPRAWNEJ &nbsp,, str. 52
Rozdział IV. Sygnalizacja Trybunału Konstytucyjnego &nbsp,, str. 52

Geneza prawno-polityczna Trybunału Konstytucyjnego i jego kompetencji sygnalizacyjnych , str. 52

1.1. Zagadnienia wprowadzające &nbsp,, str. 52
1.2. Obowiązująca ustawowa regulacja sygnalizacji Trybunału Konstytucyjnego jako pojęcie prawne oraz jego ewolucja w przepisach &nbsp,, str. 55

Pojęcie i charakter sygnalizacji Trybunału Konstytucyjnego w świetle poglądów doktryny , str. 57

2.1. Ujmowanie sygnalizacji Trybunału Konstytucyjnego jako kompetencji &nbsp,, str. 57
2.2. Sygnalizacja Trybunału Konstytucyjnego w świetle Konstytucji RP &nbsp,, str. 60
2.3. Sygnalizacja Trybunału Konstytucyjnego sensu largo, sensu stricto i inne typologie &nbsp,, str. 62
2.4. Sygnalizacja Trybunału Konstytucyjnego a pojęcie funkcji w ujęciu literatury przedmiotu &nbsp,, str. 65
2.5. Funkcja sygnalizacyjna Trybunału Konstytucyjnego jako skutek, rola i współzależność, pojęcia dysfunkcji i eufunkcji &nbsp,, str. 66
2.6. Kilka uwag o sygnalizacji Trybunału Konstytucyjnego na tle poglądów doktryny &nbsp,, str. 69
2.6.1. Uwagi o charakterze ogólnym &nbsp,, str. 69
2.6.2. Uwagi o charakterze szczegółowym. Pojęcie sygnalizacji Trybunału Konstytucyjnego &nbsp,, str. 70

Ujęcie sygnalizacji Trybunału Konstytucyjnego jako postępowania sygnalizacyjnego , str. 72

3.1. W sprawie dwóch rodzajów postępowań, tj. odrębności postępowania sygnalizacyjnego Trybunału Konstytucyjnego w ramach rozpoznawanej sprawy oraz postępowania sygnalizacyjnego prowadzonego w oparciu o przepisy regulaminu Trybunału &nbsp,, str. 72
3.2. O elementach postępowania sygnalizacyjnego Trybunału Konstytucyjnego &nbsp,, str. 73
3.2.1. Rewizja pojęć sygnalizacji sensu largo i sensu stricto Trybunału Konstytucyjnego w kontekście postępowania sygnalizacyjnego &nbsp,, str. 73
3.2.2. Elementy postępowań sygnalizacyjnych Trybunału Konstytucyjnego sensu largo i sensu stricto (podmioty, przedmiot oraz forma) &nbsp,, str. 76
3.3. Sygnalizacja Trybunału Konstytucyjnego sensu stricto – wszczęcie, tryb postępowania, forma postanowienia (orzeczenia) sygnalizacyjnego oraz adresaci obowiązków &nbsp,, str. 76
3.3.1. Formalna postać orzeczeń sygnalizacyjnych &nbsp,, str. 76
3.3.2. Wszczęcie i bieg postępowania sygnalizacyjnego Trybunału Konstytucyjnego &nbsp,, str. &nbsp,79
3.3.3. W kwestii przedmiotu sygnalizacji Trybunału, typy obowiązków związanych z sygnalizacją jako przedmiot postępowania sensu largo i sensu stricto &nbsp,, str. &nbsp,81
3.3.4. „Luki w prawie” i „uchybienia w prawie”, a więc o „przedmiocie” przedmiotu postępowania sygnalizacyjnego &nbsp,, str. &nbsp,83
3.3.5. Adresaci i typy obowiązków sygnalizacyjnych związanych z sygnalizacją Trybunału Konstytucyjnego &nbsp,, str. &nbsp,85
3.3.6. Problematyka mocy wiążącej postanowień sygnalizacyjnych Trybunału Konstytucyjnego &nbsp,, str. &nbsp,88

Uwagi, wnioski i propozycje pojęciowe. Ocena sygnalizacji Trybunału Konstytucyjnego. Wyodrębnienie obowiązków sygnalizacyjnych , str. 89

4.1. Uwagi ogólne na tle poglądów doktryny &nbsp,, str. &nbsp,89
4.2. Uwagi szczegółowe &nbsp,, str. &nbsp,91
4.3. W sprawie odmiennej typologii sygnalizacji i obowiązków sygnalizacyjnych Trybunału Konstytucyjnego &nbsp,, str. &nbsp,93
4.4. Słów kilka o praktyce sygnalizacyjnej Trybunału Konstytucyjnego &nbsp,, str. &nbsp,97
Rozdział V. Sygnalizacja w prawie karnym procesowym &nbsp,, str. 100

Zagadnienia wprowadzające , str. 100
Geneza regulacji sygnalizacji karnoprocesowej , str. 101
Pojęcie, istota i procesowy charakter sygnalizacji w świetle poglądów doktryny , str. 104

3.1. Koncepcja sygnalizacji karnoprocesowej sensu stricto i sensu largo &nbsp,, str. 104
3.2. O sygnalizacji karnoprocesowej w kontekście pojęcia stosunku prawnego i stosunku procesowego &nbsp,, str. 108
3.2.1. Kilka słów o stosunku prawnym w ogólności &nbsp,, str. 108
3.2.2. Sygnalizacja jako stosunek karnoprocesowy &nbsp,, str. 110
3.2.2.1. Fakty prawne w nawiązywaniu stosunku prawnego sygnalizacji &nbsp,, str. 110
3.2.2.2. Problem struktury podmiotowej stosunku karnoprocesowego sygnalizacji na tle struktury podmiotowej procesu karnego &nbsp,, str. 113
3.2.2.2.1. Podmioty stosunków karnoprocesowych a uczestnicy procesu karnego &nbsp,, str. 113
3.2.2.2.2. Strony postępowania karnego w ujęciu materialnym i formalnym &nbsp,, str. 116
3.2.2.2.3. Strony karnoprocesowego stosunku sygnalizacji &nbsp,, str. 117
3.2.2.2.4. Sygnaliści &nbsp,, str. 117
3.2.2.2.5. Adresaci sygnalizacji &nbsp,, str. 118
3.2.2.2.6. Inni adresacji sygnalizacji (szczególny typ sygnalizacji publicznej w związku z procesem karnym) &nbsp,, str. 120
3.2.2.2.7. Status podmiotów, których działania dotyczy zawiadomienie w stosunku prawnym sygnalizacji &nbsp,, str. 121

Przedmiot i treść stosunku prawnego sygnalizacji i postępowania sygnalizacyjnego a problematyka przedmiotu procesu karnego , str. 121

4.1. Przedmiot procesu karnego i jego trwałość &nbsp,, str. 121
4.2. Pojęcie przedmiotu procesu karnego a definiowanie stron procesu. Pojęcie quasi-strony &nbsp,, str. 123
4.3. Pojęcie i charakter prawny quasi-strony w procesie karnym &nbsp,, str. 124

Przedmiot i treść stosunku prawnego sygnalizacji , str. 126

5.1. Kilka uwag z zakresu teorii prawa o stosunku prawnym i jego elementach konstrukcyjnych &nbsp,, str. 126
5.2. Przedmiot i treść stosunku prawnego sygnalizacyjnego w ocenie doktryny. Obowiązki prawne i pozaprawne w ramach sygnalizacji &nbsp,, str. 127
5.3. Pojęcie poważnego uchybienia stwierdzonego w działalności danej instytucji a przedmiot sygnalizacji karnoprocesowej &nbsp,, str. 129

Sankcje w ramach sygnalizacji karnoprocesowej , str. 130
W sprawie pojęcia „karnoprocesowe postępowanie sygnalizacyjne” , str. 131
Sygnalizacja jako postępowanie a pojęcie prawnej normy postępowania , str. 133
Regulacja art. 19 k.p.k. jako postępowanie sygnalizacyjne , str. 135

9.1. O „normie prawnej w działaniu” &nbsp,, str. 135
9.2. Jeszcze o nawiązaniu i ustaniu karnoprawnego stosunku sygnalizacji oraz początku i końcu biegu postępowania sygnalizacyjnego &nbsp,, str. 137
9.3. Zakres podmiotowy postępowania sygnalizacyjnego w procesie karnym w kontekście kompetencji sygnalistów do stwierdzenia poważnego uchybienia w działaniu instytucji państwowej, samorządowej lub społecznej &nbsp,, str. 138
9.4. Pojęcie sądu w karnoprocesowym postępowaniu sygnalizacyjnym &nbsp,, str. 140
9.5. Cel postępowania sygnalizacji karnoprocesowej &nbsp,, str. 141
9.6. Karnoprocesowe postępowanie sygnalizacyjne a postępowanie incydentalne &nbsp,, str. 144
9.7. Zaskarżalność sądowego i prokuratorskiego zawiadomienia sygnalizacyjnego oraz odpowiedzialność sygnalistów &nbsp,, str. 147
9.8. Forma wystąpienia sygnalizacyjnego w postępowaniu karnym &nbsp,, str. 147

Zagadnienia końcowe , str. 148

Rozdział VI. Z problematyki sygnalizacji w sprawach cywilnych &nbsp,, str. 152

Geneza instytucji sygnalizacji i jej stopniowy zanik w Kodeksie postępowania cywilnego , str. 152
Kształt postępowań sygnalizacyjnych w Kodeksie postępowania cywilnego – ujęcie historyczne , str. 155

2.1. Podstawa procesowa wystąpienia procesowego sądu jako sygnalisty &nbsp,, str. 155
2.2. Adresaci sygnalizacji sądowej &nbsp,, str. 155
2.3. Metodyka tworzenia pism sygnalizacyjnych cywilnoprocesowych oraz rodzaje sygnalizacji &nbsp,, str. 156
2.4. Przedmiot sygnalizacji cywilnoprocesowej &nbsp,, str. 159
2.5. Sygnalizacja w postępowaniach arbitrażowych do 1989 r. &nbsp,, str. 160
2.5.1. Arbitrażowe procedury sygnalizacyjne, sygnaliści i adresaci sygnalizacji &nbsp,, str. 160
2.5.2. Przedmiot postępowań sygnalizacji arbitrażowej &nbsp,, str. 161

Obowiązujące regulacje cywilnoprawne typu sygnalizacyjnego , str. 162

3.1. Charakter sygnalizacji sądów rodzinnych &nbsp,, str. 162
3.2. Społeczna sygnalizacja rodzinno-opiekuńcza &nbsp,, str. 164
3.3. Instytucja wytyku judykacyjnego i problematyka sygnalizacji Sądu Najwyższego &nbsp,, str. 165
3.4. Inne kompetencje Sądu Najwyższego jako sui generis sygnalizacja sądu cywilnego &nbsp,, str. 166
3.4.1. Sygnalizacja Sądu Najwyższego w obecnym stanie prawnym &nbsp,, str. 166
3.4.2. Raporty z działalności sądownictwa cywilnego za dany rok &nbsp,, str. 167

Kompetencje sygnalizacyjne Krajowej Rady Sądownictwa , str. 169
Whistleblowing jako element sygnalizacji związanej ze stosunkiem pracy , str. 170

CZĘŚĆ DRUGA
SYGNALIZACJA W REGULACJI ADMINISTRACYJNOPRAWNEJ I SĄDOWOADMINISTRACYJNEJ
Uwagi ogólne &nbsp,, str. 173
DZIAŁ I
SYGNALIZACJA TYPU SĄDOWOADMINISTRACYJNEGO &nbsp,, str. 174
Rozdział I. O przydatności rozgraniczania regulacji prawa procesowego administracyjnego (typ kierowniczy) od regulacji prawa procesowego sądowego (typ sądowy) jako tło rozważań o sygnalizacji w prawie administracyjnym &nbsp,, str. 174

Zagadnienia wprowadzające , str. 174
Przydatność rozgraniczania regulacji prawa procesowego administracyjnego (typ kierowniczy) od regulacji prawa procesowego sądowego (typ sądowy) jako tło rozważań o sygnalizacji w prawie administracyjnym , str. 176
Czynności o charakterze sygnalizacyjnym w ustawie o postępowaniu przed sądami administracyjnymi , str. 180

3.1. Zagadnienia ogólne, podstawy prawne i charakter &nbsp,, str. 180
3.2. O dwupostaciowości sygnalizacji w postępowaniu sądowoadministracyjnym &nbsp,, str. 181
Rozdział II. Sygnalizacja sądowoadministracyjna szczególna (obligatoryjna) &nbsp,, str. 183

Pojęcie sygnalizacji szczególnej (obligatoryjnej, dyscyplinującej) sądu administracyjnego na podstawie art. 55 § 3 p.p.s.a. , str. 183
Przedmiot postępowania i przesłanki zastosowania sygnalizacji szczególnej , str. 184

2.1. Rażące przypadki naruszenia obowiązku jako przesłanka sygnalizacji szczególnej &nbsp,, str. 185

Podmioty i forma postępowania w ramach sygnalizacji szczególnej , str. 188
Zagadnienia końcowe , str. 190

Rozdział III. Sygnalizacja sądowoadministracyjna ogólna na podstawie art. 155 p.p.s.a. &nbsp,, str. 192

Pojęcie sygnalizacji ogólnej (postępowanie w przypadku stwierdzenia istotnych naruszeń prawa lub okoliczności mających wpływ na ich powstanie na podstawie art. 155 p.p.s.a.) oraz sygnalizacji informacyjnej , str. 192
Zakres podmiotowy sygnalizacji ogólnej z art. 155 p.p.s.a. (sygnaliści i adresaci sygnalizacji) , str. 193

2.1. Sygnaliści w rozumieniu 155 p.p.s.a. a pojęcie „tok rozpoznania sprawy” &nbsp,, str. 193
2.2. Adresaci sygnalizacji ogólnej &nbsp,, str. 197

Zakres przedmiotowy sygnalizacji ogólnej (przedmiot postępowania sygnalizacyjnego ogólnego bądź stosunku prawnego sygnalizacji) , str. 198
Obowiązek Prezesa Naczelnego Sądu Administracyjnego jako sygnalizacja informacyjna , str. 201

4.1. Informacja sygnalizacyjna adresowana do Prezydenta RP i Krajowej Rady Sądownictwa &nbsp,, str. 202
4.2. Informacja sygnalizacyjna adresowana do Prezesa Rady Ministrów &nbsp,, str. 202

Charakter prawny sygnalizacji w uzasadnieniach wyroków sądów administracyjnych , str. 202
Kwestia sankcji za niedopełnienie obowiązku sygnalizacyjnego w postępowaniu sądowoadministracyjnym , str. 203

Rozdział IV. Pojęcie, formy i przesłanki rażącego naruszenia prawa w poglądach doktryny na tle ogólnego postępowania administracyjnego jako wstęp do analizy istotnych naruszeń prawa &nbsp,, str. 205

Zagadnienia wprowadzające , str. 205
Pojęcie „rażące naruszenie prawa” w świetle poglądów nauki i orzecznictwa sądów administracyjnych , str. 206

2.1. Geneza problemów interpretacyjnych pojęcia „rażące naruszenie prawa” &nbsp,, str. 206
2.2. O dwutorowości stanowisk doktryny w sprawie pojęcia rażącego naruszenia prawa i próbie rekonstrukcji tego pojęcia &nbsp,, str. 208

Koncepcje interpretacji zwrotu „wydanie decyzji administracyjnej z rażącym naruszeniem prawa” w ogólnym postępowaniu administracyjnym jako podstawa do analizy koncepcji „istotnych naruszeń prawa” w ramach sygnalizacji sądowoadministracyjnej , str. 212

3.1. Wydanie decyzji administracyjnej „z rażącym naruszeniem prawa” w poglądach doktryny &nbsp,, str. 212
3.1.1. Naruszenia norm materialnego prawa administracyjnego powodujące wadliwość decyzji a rażące naruszenie prawa materialnego &nbsp,, str. 218
3.1.2. Rażące naruszenie prawa jako naruszenie norm prawa procesowego na gruncie Kodeksu postępowania administracyjnego &nbsp,, str. 219
3.1.3. Rażące naruszenie prawa a prawo wewnętrzne na gruncie Kodeksu postępowania administracyjnego &nbsp,, str. 220
3.1.4. Waga wykładni systemowej i celowościowej dla pojęcia „wydanie decyzji administracyjnej z rażącym naruszeniem prawa” &nbsp,, str. 221
3.1.5. Przesłanki stwierdzenia nieważności decyzji na podstawie rażącego naruszenia prawa na gruncie Kodeksu postępowania administracyjnego &nbsp,, str. 222
3.1.5.1. Koncepcja pozytywnych przesłanek wstępnych potrzebnych do stwierdzenia wydania decyzji z rażącym naruszeniem prawa &nbsp,, str. 223
3.1.6. Przykłady szczegółowe wydania decyzji z rażącym naruszeniem prawa &nbsp,, str. 226
3.1.6.1. Wydanie błędnego rozstrzygnięcie co do sposobu zakończenia sprawy &nbsp,, str. 226
3.1.6.2. Treść decyzji przeciwstawiającej się przepisom, na podstawie których decyzja została wydana lub powinna była zostać wydana (sprzeczność bezwzględna i względna) &nbsp,, str. 227
3.1.6.3. Rażące naruszenie prawa jako skutek wadliwości oznaczenia strony
decyzji &nbsp,, str. 228
3.2. O pozakodeksowym pojęciu rażącego naruszenia prawa na gruncie art. 6 u.o.m.f.p. &nbsp,, str. 228
3.3. W kierunku ustalenia pojęcia rażących naruszeń prawa na gruncie Kodeksu postępowania administracyjnego w oparciu o poglądy doktryny i orzecznictwo &nbsp,, str. 231
3.3.1. Warunki graniczne rozumienia terminu „rażące naruszenie prawa” w świetle orzecznictwa i doktryny jako punkt wyjścia do określenia istotnych naruszeń prawa &nbsp,, str. 234
3.3.2. Uwagi doktryny o pojęciach „naruszenie prawa”, „istotne i nieistotne naruszenie prawa” w świetle uchylonego działu VI Kodeksu postępowania administracyjnego &nbsp,, str. 238
Rozdział V. Istotne naruszenia prawa i okoliczności mające wpływ na istotne naruszenia prawa jako przedmiot sądowoadministracyjnej sygnalizacji ogólnej z art. 155 p.p.s.a. &nbsp,, str. 241

Zagadnienia wprowadzające , str. 241
O roli sygnalizacji i pojęciu istotnych naruszeń prawa w poglądach doktryny , str. 242

2.1. Geneza problematyki sygnalizacji, czyli o zwalczaniu dostrzeżonych niedociągnięć w pracy administracji &nbsp,, str. 242
2.2. Pojęcia „istotne naruszenia prawa” oraz „okoliczności mające wpływ na ich powstanie” w poglądach doktryny &nbsp,, str. 244
2.2.1. O dwutorowości stanowisk w kwestii pojęcia istotnych naruszeń prawa &nbsp,, str. 248
2.2.2. Pojęcie uchybienia w sygnalizacji sądowoadministracyjnej a pojęcie uchybienia procesowego &nbsp,, str. 250
2.2.3. Okoliczności mające wpływ na powstanie istotnych naruszeń prawa jako przedmiot uchybień z art. 155 § 1 p.p.s.a. – uwagi doktryny i krytyka koncepcji &nbsp,, str. 255

Postrzeganie pojęcia „istotne naruszenia prawa” w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego i wojewódzkich sądów administracyjnych , str. 261

3.1. Wybrane przykłady istotnych naruszeń stwierdzone w postanowieniach sygnalizacyjnych Naczelnego Sądu Administracyjnego i stanowiska adresatów tych sygnalizacji &nbsp,, str. 261
3.2. Wybrane przykłady istotnych naruszeń prawa i okoliczności nań wpływających stwierdzone przez wojewódzkie sądy administracyjne oraz stanowiska adresatów tych sygnalizacji &nbsp,, str. 265
3.3. O procesowym i materialnym charakterze stwierdzanych istotnych naruszeń prawa przez sądy administracyjne &nbsp,, str. 272
3.3.1. Wykonanie przez organ wyższego stopnia kompetencji organu pierwszego stopnia jako istotne naruszenie prawa &nbsp,, str. 272
3.3.2. Sposób działania naruszający zasadę budowania zaufania do organów państwa jako istotne naruszenie prawa &nbsp,, str. 273
3.3.3. Istotne naruszenie prawa materialnego &nbsp,, str. 274
3.4. Kwestia relacji rażącego naruszenia prawa do istotnego naruszenia prawa. „Istotne” naruszenie prawa jako pojęcie szersze niż naruszenie „rażące” &nbsp,, str. 275
3.5. Pojęcie „istotne naruszenia prawa” w związku z wykładnią art. 28 ust. 1 u.p.z.p. &nbsp,, str. 276
3.6. Wąskie rozumienie istotnych naruszeń prawa w orzecznictwie sądowym &nbsp,, str. 277

Pojęcie „istotne naruszenia prawa” występujące w innych aktach normatywnych , str. 278
W kierunku wniosków pojęciowych. Uchybienia, istotne naruszenia prawa i okoliczności mające wpływ na istotne naruszenia prawa z art. 155 p.p.s.a. jako pojęcia niedookreślone, prawne i prawnicze , str. 279
Istotne naruszenia prawa a inne formy naruszenia prawa (rażące naruszenie prawa, naruszenie prawa, nieistotne naruszenia prawa) , str. 281
Koncepcje uchybienia, istotnych naruszeń prawa i okoliczności mających wpływ na istotne naruszenia prawa jako przedmiot sygnalizacji sądowoadministracyjnej , str. 283
O próbie uchwycenia kryterium wyróżniania istotnego naruszenia prawa , str. 287

DZIAŁ II
SYGNALIZACJA W REGULACJI ADMINISTRACYJNOPRAWNEJ POZASĄDOWEJ &nbsp,, str. 291
Zagadnienia wprowadzające &nbsp,, str. 291
Rozdział VI. Sygnalizacja samorządowych kolegiów odwoławczych &nbsp,, str. 292

Geneza i problematyka ustrojowa samorządowych kolegiów odwoławczych jako organów publicznych oraz sygnalizujących w świetle poglądów doktryny i ustaw , str. 292

1.1. Samorządowy charakter prawny samorządowych kolegiów odwoławczych jako organów stosujących sygnalizację &nbsp,, str. 292
1.2. Rządowy charakter prawny samorządowych kolegiów odwoławczych jako organów stosujących sygnalizację &nbsp,, str. 296
1.3. Hybrydowy charakter samorządowych kolegiów odwoławczych &nbsp,, str. 298

Ewolucja instytucji sygnalizacji w działalności samorządowych kolegiów odwoławczych , str. 299
Charakter prawny kompetencji sygnalizacyjnych samorządowych kolegiów odwoławczych na tle regulacji ustawowej , str. 301
Sygnalizacja samorządowych kolegiów odwoławczych jako postępowanie, zakres podmiotowy i przedmiotowy , str. 305

4.1. Sygnaliści &nbsp,, str. 305
4.1.1. Obowiązek sygnalizacyjny prezesa samorządowego kolegium odwoławczego na tle orzeczniczej funkcji kolegiów &nbsp,, str. 305
4.1.2. Charakter prawny postanowień sygnalizacyjnych jako czynnik określający sygnalistów &nbsp,, str. 308
4.2. Zakres przedmiotowy sygnalizacji samorządowych kolegiów odwoławczych, pojęcie „istotne uchybienia w pracy organu” jako przedmiot postanowień sygnalizacyjnych &nbsp,, str. 312
4.3. Adresaci sygnalizacji samorządowych kolegiów odwoławczych i ich obowiązki &nbsp,, str. 314

Cel i funkcja sygnalizacji samorządowych kolegiów odwoławczych , str. 316
Problem zasięgu kompetencji sygnalizacyjnej samorządowych kolegiów odwoławczych wobec zadań zleconych i zespolonych służb, inspekcji i straży , str. 319
Zaskarżalność postanowień sygnalizacyjnych samorządowych kolegiów odwoławczych a „inne akty i czynności” w rozumieniu art. 3 § 2 pkt 4 p.p.s.a. , str. 320
Postępowanie sygnalizacyjne samorządowych kolegiów odwoławczych a postępowanie skargowe , str. 322
Podsumowanie i ocena procesowego charakteru sygnalizacji samorządowych kolegiów odwoławczych , str. 323

Rozdział VII. Sygnalizacja wskazująca na nieistotne naruszenia prawa wobec jednostek samorządu terytorialnego &nbsp,, str. 328

Podstawy prawne i charakter nieistotnych naruszeń prawa w świetle doktryny i orzecznictwa , str. 328
Sygnalizacja nieistotnych naruszeń prawa w działalności samorządu gminy, powiatu i województwa a akty nadzoru , str. 331

Rozdział VIII. Sygnalizacja regionalnych izb obrachunkowych &nbsp,, str. 336

Charakter prawny regionalnych izb obrachunkowych , str. 336
Czynności typu sygnalizacyjnego regionalnych izb obrachunkowych , str. 337

Rozdział IX. Noty sygnalizacyjne w kontroli skarbowej do 2017 r. &nbsp,, str. 340
Rozdział X. Sygnalizacja administracyjnoprawna – typ rzecznikowski &nbsp,, str. 343

Sygnalizacja Rzecznika Praw Obywatelskich , str. 343

1.1. Sygnalizacja w sprawach indywidualnych &nbsp,, str. 343
1.1.1. Podstawy prawne wystąpień Rzecznika Praw Obywatelskich typu sygnalizacyjnego &nbsp,, str. 345
1.1.2. Charakter i forma „sygnalizacji” &nbsp,, str. 346
1.2. Sygnalizacje Rzecznika Praw Obywatelskich o charakterze generalnym. Oceny i wnioski, pośrednia inicjatywa prawodawcza oraz informowanie parlamentu o pracach Rzecznika &nbsp,, str. 349

Sygnalizacja Rzecznika Praw Dziecka , str. 351
Sygnalizacja Rzecznika Ubezpieczonych do 2015 r. na tle obecnych kompetencji sygnalizacyjnych Rzecznika Finansowego , str. 353
Sygnalizacja Rzecznika Małych i Średnich Przedsiębiorców , str. 356
Sygnalizacja Rzecznika Praw Pacjenta , str. 357

Rozdział XI. Kompetencje sygnalizacyjne Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów oraz rzeczników konsumentów &nbsp,, str. 359

Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów jako sygnalista , str. 359
Krajowa Rada Rzeczników Konsumentów , str. 360
Powiatowy (miejski) rzecznik konsumentów i czynności typu sygnalizacyjnego , str. 360
Szczególne czynności sygnalizacyjne procesowe podejmowane w postępowaniu przed Prezesem Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów , str. 362

Rozdział XII. Sygnalizacja Najwyższej Izby Kontroli &nbsp,, str. 364

Kilka uwag o statusie Najwyższej Izby Kontroli jako sygnalisty , str. 364
Czynności sygnalizacyjne indywidualne w ramach Najwyższej Izby Kontroli , str. 365

2.1. Sygnalizacja indywidualna w związku z postępowaniem kontrolnym, wystąpienia pokontrolne &nbsp,, str. 365
2.2. Postępowanie pokontrolne w ramach wystąpienia jako ramy procesowe sygnalizacji Najwyższej Izby Kontroli &nbsp,, str. 366
2.2.1. Treść wystąpień pokontrolnych &nbsp,, str. 366
2.2.2. Adresaci wystąpień pokontrolnych i ich obowiązki &nbsp,, str. 367
2.2.3. Prawa adresatów wystąpień pokontrolnych i charakter sugestii sygnalizacyjnych Najwyższej Izby Kontroli &nbsp,, str. 368

Czynności sygnalizacyjne generalne w ramach działania Najwyższej Izby Kontroli , str. 369

Rozdział XIII. Sygnalizacja Prezesa Urzędu Ochrony Danych Osobowych &nbsp,, str. 371
Rozdział XIV. Sygnalizacja Państwowej Inspekcji Pracy oraz rola sygnalizacyjna społecznej inspekcji pracy &nbsp,, str. 375
Rozdział XV. Kompetencje sygnalizacyjne Rady Mediów Narodowych, Narodowego Banku Polskiego, Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej, Prezesa Urzędu Lotnictwa Cywilnego i podmiotów wykonujących działalność w lotnictwie cywilnym oraz Kierowników Ruchu Zakładu Górniczego &nbsp,, str. 379

Rada Mediów Narodowych a kompetencje typu sygnalizacyjnego , str. 379
Kompetencje sygnalizacyjne Narodowego Banku Polskiego , str. 380
Komisja Nadzoru Finansowego. Obowiązek przyjmowania zgłoszeń sygnalizacyjnych , str. 381
Kompetencje sygnalizacyjne Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji , str. 381
Kompetencje sygnalizacyjne Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej , str. 382
Obowiązki Prezesa Urzędu Lotnictwa Cywilnego oraz podmiotów wykonujących działalność w lotnictwie cywilnym w związku z sygnalizacją , str. 383
Obowiązki kierownika ruchu zakładu górniczego związane z sygnalizacją , str. 384

Rozdział XVI. Instytucja sygnalizacji w Prawie bankowym w ramach systemu zarządzania ryzykiem i systemu kontroli wewnętrznej oraz przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu &nbsp,, str. 385

Instytucja sygnalizacji w Prawie bankowym w ramach systemu zarządzania ryzykiem i systemu kontroli wewnętrznej , str. 385
Przeciwdziałanie praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu , str. 387

Rozdział XVII. Pojęcie sygnalizacji w Kodeksie postępowania administracyjnego &nbsp,, str. 389
DZIAŁ III
NOWY TYP SYGNALIZACJI WPROWADZONY DYREKTYWĄ PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) 2019/1937 W SPRAWIE OCHRONY OSÓB ZGŁASZAJĄCYCH NARUSZENIA PRAWA UNII, PROCES IMPLEMENTACJI ORAZ WPŁYW NA PRZEPISY KRAJOWE &nbsp,, str. 391
Rozdział XVIII. Geneza, aksjologia i proces implementacji dyrektywy 2019/1937 &nbsp,, str. 391

Zagadnienia wprowadzające , str. 391
Idea sygnalizacji jako whistleblowingu , str. 393
O procesie implementacji dyrektywy sygnalizacyjnej w kontekście problemu już funkcjonujących instytucji sygnalizacyjnych w polskim prawie , str. 394

3.1. Tworzące się płaszczyzny sygnalizowania naruszeń prawa &nbsp,, str. 394
3.2. Podstawowe problemy w implementacji przepisów dyrektywy sygnalizacyjnej do polskiego porządku prawnego &nbsp,, str. 401
3.3. Stosowanie bezpośrednie dyrektywy sygnalizacyjnej w braku przepisów implementujących i jego skutki dla integracji europejskiej &nbsp,, str. 402
3.4. Ratio legis projektowanej ustawy o ochronie osób zgłaszających naruszenia prawa według rządowego uzasadnienia projektowanej regulacji &nbsp,, str. 405
Rozdział XIX. Problematyka zakresu podmiotowego dyrektywy sygnalizacyjnej i projektowanej ustawy o ochronie osób zgłaszających naruszenia prawa &nbsp,, str. 408

Sygnaliści i inne podmioty uznawane za sygnalistę w kontekście związanym z pracą na podstawie art. 4 dyrektywy 2019/1937 i projektowanej ustawy o ochronie osób zgłaszających naruszenia prawa , str. 408

1.1. Sygnaliści &nbsp,, str. 408
1.2. Osoby pomagające, osoby trzecie powiązane z sygnalistą oraz informatorzy &nbsp,, str. 409
1.3. Kwestia odpowiedzialności zgłaszającego naruszenia jako wynik potwierdzenia statusu sygnalisty &nbsp,, str. 413
1.3.1. Odpowiedzialność prawna sygnalisty na poziomie prawa karnego i procesu karnego &nbsp,, str. 417

Zgłoszenie naruszenia jako nowy obowiązek pracowniczy , str. 420
Sygnaliści anonimowi a problem „kontekstu związanego z pracą” na podstawie art. 6 dyrektywy 2021/1937 , str. 421
Podmioty zobowiązane w ramach zgłoszenia na gruncie dyrektywy sygnalizacyjnej i projektu ustawy , str. 423
Zakaz działań odwetowych i środki ochrony sygnalistów w dyrektywie 2019/1937 , str. 426

Rozdział XX. O zakresie przedmiotowym dyrektywy 2019/1937 i projektowanych przepisów polskiej ustawy o ochronie osób zgłaszających naruszenia prawa &nbsp,, str. 427

Zakres przedmiotowy dyrektywy sygnalizacyjnej , str. 427
Zakres przedmiotowy w projekcie ustawy o ochronie osób zgłaszających naruszenia prawa z 8.01.2024 r. , str. 428
Problem pojęcia „naruszenia prawa” w przepisach dyrektywy sygnalizacyjnej i projektowanej ustawy , str. 429
Przedmiot sygnalizacji i podmioty wyłączone z zakresu sygnalizacyjnego dyrektywy i projektu ustawy krajowej , str. 432

Rozdział XXI. Wewnętrzne i zewnętrzne kanały dokonywania zgłoszeń jako formy postępowań sygnalizacyjnych w ramach dyrektywy 2019/1937 i projektowanej krajowej ustawy implementującej &nbsp,, str. 437

Zagadnienia wprowadzające , str. 437
Wewnętrzne kanały dokonywania zgłoszeń jako standard podstawowy dyrektywy sygnalizacyjnej i projektowanych przepisów krajowych , str. 438

2.1. Procedury zgłoszeń wewnętrznych i działań następczych w projekcie rządowym ustawy o ochronie osób zgłaszających naruszenia prawa &nbsp,, str. 439

Zewnętrzne kanały dokonywania zgłoszeń jako standard pomocniczy dyrektywy sygnalizacyjnej i projektowanych przepisów krajowych , str. 443
Procedura zgłoszeń zewnętrznych (przyjęcie zgłoszenia, weryfikacja merytoryczna, nadanie i odmowa nadania biegu zgłoszeniu zewnętrznemu) , str. 444
Multicentryczny układ podmiotów zobowiązanych do przyjęcia zgłoszenia zewnętrznego. Zgłoszenie zewnętrzne do Rzecznika Praw Obywatelskich jako organu o kompetencji ogólnej , str. 447
Problem pojęcia podmiotu publicznego i organu publicznego w projekcie ustawy o ochronie osób zgłaszających naruszenia prawa z 8.01.2024 r. , str. 449
Ujawnienie publiczne , str. 453

Rozdział XXII. Dyrektywa sygnalizacyjna i projekt ustawy o ochronie osób zgłaszających naruszenia prawa w świetle krajowych regulacji typu sygnalizacyjnego &nbsp,, str. 454

W kierunku trzech modeli prawnych sygnalizacji na podstawie dyrektywy sygnalizacyjnej , str. 454
Rozproszony zakres regulacji materialnych w prawie polskim mogących być objętymi dyrektywą sygnalizacyjną oraz zgłaszaniem naruszeń prawa i ochroną zgłaszających na gruncie projektowanych przepisów ustawy , str. 455

2.1. Przegląd krajowych regulacji typu sygnalizacyjnego o powszechnym zakresie zastosowania w świetle dyrektywy sygnalizacyjnej i projektowanej ustawy implementującej &nbsp,, str. 456
2.1.1. Prawo pracy &nbsp,, str. 456
2.1.2. Regulacje mogące służyć funkcji ochronnej sygnalizacji w procedurze karnej oraz ustawie o ochronie i pomocy dla pokrzywdzonego i świadka &nbsp,, str. 457
2.1.3. Regulacje sygnalizacyjne w prawie administracyjnym ze szczególnym uwzględnieniem postępowania skargowego i wnioskowego &nbsp,, str. 457
2.1.3.1. Kwestia oceny charakteru zgłoszenia jako podstawa zastosowania odpowiedniej procedury skargowo-wnioskowej i sygnalizacyjnej &nbsp,, str. 458
2.1.4. Szczególne przepisy i rozwiązania sektorowe związane ze zgłaszaniem naruszeń prawa i innych nieprawidłowości mieszczące się w zakresie normowania dyrektywy sygnalizacyjnej &nbsp,, str. 459

Zagadnienia końcowe , str. 460

CZĘŚĆ TRZECIA
SYGNALIZOWANIE NARUSZEŃ PRAWA – W KIERUNKU REASUMPCJI POJĘĆ, WNIOSKÓW KOŃCOWYCH I POSTULATÓW DE LEGE FERENDA
Rozdział I. Problemy sygnalizowania naruszeń prawa w administracji publicznej w regulacji konstytucyjnoprawnej, karnoprocesowej i cywilnej w świetle przeglądu ustawodawstwa oraz doktryny &nbsp,, str. 469

Sygnalizacja Trybunału Konstytucyjnego istotnych uchybień i luk w prawie, których usunięcie jest niezbędne do zapewnienia spójności systemu prawnego Rzeczypospolitej Polskiej , str. 469
Problemy zawiadamiania organów nadzoru o poważnych uchybieniach w działaniu instytucji państwowej, samorządowej lub społecznej jako „sygnalizacja” sądów i prokuratorów w ramach postępowania karnego , str. 475
Sygnalizowanie naruszeń prawa z perspektywy prawa cywilnego , str. 479

Rozdział II. Problemy sygnalizacji w regulacji sądowoadministracyjnej – czyli informowanie właściwych organów lub organów zwierzchnich o istotnych naruszeniach prawa lub okolicznościach mających wpływ na ich powstanie &nbsp,, str. 482

Sygnalizowanie istotnych naruszeń prawa lub okoliczności mających wpływ na ich powstanie w typie kierowniczym i typie sądowym , str. 482
Zasadnicze problemy ogólne i szczegółowe związane z czynnościami o charakterze sygnalizacyjnym w ustawie – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi , str. 485

2.1. Sygnalizacja szczególna (obligatoryjna, dyscyplinująca) sądu administracyjnego na podstawie art. 55 § 3 p.p.s.a. &nbsp,, str. 485
2.2. Sygnalizacja ogólna na podstawie art. 155 p.p.s.a. oraz sygnalizacja informacyjna &nbsp,, str. 486
2.2.1. Problemy zakresu podmiotowego w sygnalizacji ogólnej &nbsp,, str. 486
2.2.2. Problemy zakresu przedmiotowego w sygnalizacji ogólnej &nbsp,, str. 488
2.3. „Rażące”, „istotne” i inne naruszenia prawa – problemy sygnalizowania w środowisku pojęć niedookreślonych &nbsp,, str. 490
2.3.1. Zagadnienia wprowadzające &nbsp,, str. 490
2.3.2. Rażące naruszenie prawa w kontekście sygnalizacji administracyjnoprawnej &nbsp,, str. 491
2.3.3. Problemy pojęć istotnych naruszeń prawa i okoliczności wpływających na istotne naruszenia jako przedmiot sygnalizacji sądowoadministracyjnej &nbsp,, str. 495
2.3.3.1. Koncepcja uchybień jako przedmiotu sygnalizacji sądowoadministracyjnej &nbsp,, str. 496
2.3.3.2. Koncepcja metody ustalania istotnych naruszeń prawa oraz okoliczności wpływających na te naruszenia &nbsp,, str. 498
2.3.3.3. Problem sądowoadministracyjnej sprawy sygnalizacyjnej i sprawy sądowoadministracyjnej w związku z art. 155 p.p.s.a. &nbsp,, str. 500
2.3.3.4. Sygnalizacja ogólna sądów administracyjnych jako obowiązek lub uprawnienie &nbsp,, str. 504
2.3.3.5. Geneza i aksjologia regulacji procesowej sygnalizacji sądowoadministracyjnej jako podstawa teoretyczna do wyodrębniania instytucji sygnalizacji w administracji publicznej w typie kierowniczym &nbsp,, str. 506
Rozdział III. Sygnalizacja w typie kierowniczym, czyli o pozasądowych sygnalizacjach administracyjnoprawnych i sui generis regulacjach sygnalizacyjnych w administracji publicznej &nbsp,, str. 508

Sygnalizacja samorządowych kolegiów odwoławczych , str. 508

1.1. Geneza samorządowych kolegiów odwoławczych jako tło funkcjonalności sygnalizacji uregulowanej w art. 20 u.s.k.o. &nbsp,, str. 508
1.2. Sygnalizacja jako obowiązek lub uprawnienie – uwagi na tle postępowania sygnalizacyjnego samorządowych kolegiów odwoławczych &nbsp,, str. 510
1.3. Przedmiot, skutki prawne oraz cel sygnalizacji samorządowych kolegiów odwoławczych &nbsp,, str. 511

Problemy sygnalizacji wskazującej na nieistotne naruszenia prawa wobec jednostek samorządu terytorialnego , str. 512
Czynności typu sygnalizacyjnego regionalnych izb obrachunkowych , str. 513
Uwagi na tle not sygnalizacyjnych w kontroli skarbowej do 2017 r. , str. 514
Charakter i formy sygnalizacji administracyjnoprawnej w typie rzecznikowskim , str. 515
Sygnalizacja Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów oraz rzeczników konsumentów , str. 516
Czynności sygnalizacyjne indywidualne i generalne Najwyższej Izby Kontroli , str. 516
Kompetencje sygnalizacyjne Prezesa Urzędu Ochrony Danych Osobowych , str. 517
Sygnalizacja Państwowej Inspekcji Pracy , str. 517
Kompetencje sygnalizacyjne Rady Mediów Narodowych, Narodowego Banku Polskiego, Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej, Prezesa Urzędu Lotnictwa Cywilnego, Kierowników Ruchu Zakładu Górniczego , str. 518
Sygnalizacja w Prawie bankowym w ramach systemu zarządzania ryzykiem i systemu kontroli wewnętrznej , str. 519
Krajowy system przeciwdziałania praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu jako generalny przykład regulacji sygnalizacyjnych , str. 520

Rozdział IV. Sygnalizacja w regulacji administracyjnoprawnej sądowej i pozasądowej –
w kierunku uogólnień teoretycznych i typologii &nbsp,, str. 521

Sygnalizacja w regulacji administracyjnoprawnej (w prawie administracyjnym) , str. 521
Sygnalizacja w regulacji administracyjnoprawnej – pojęcie i typologie , str. 523
Administracyjnoprawna sprawa sygnalizacyjna , str. 525
Wnioski końcowe w zakresie regulacji administracyjnoprawnej , str. 527

Rozdział V. Nowy typ sygnalizacji prawnej wprowadzony dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1937 w sprawie ochrony osób zgłaszających naruszenia prawa Unii &nbsp,, str. 530
Rozdział VI. Sygnalizacja w ujęciu teoretycznym &nbsp,, str. 533

Sygnalizacja jako pojęcie prawne i prawnicze , str. 533
Sygnalizacja jako kompetencja, obowiązek, uprawnienie, funkcja i instytucja prawna , str. 538

2.1. Sygnalizacja a pojęcie funkcji &nbsp,, str. 538
2.2. Sygnalizacja a pojęcie kompetencji &nbsp,, str. 540

Stosunek prawny a pojęcie sygnalizacji , str. 544
Sygnalizacja a pojęcia kontroli sądowej, kontroli i nadzoru , str. 545
Sygnalizacja i problem pojęć niedookreślonych będących jej przedmiotem , str. 548

Rozdział VII. Wnioski końcowe oraz de lege ferenda &nbsp,, str. 552

Sygnalizacja a autorytet Naczelnego Sądu Administracyjnego w ujęciu historycznym i obecnie , str. 552
W kierunku prawa sygnalizacyjnego – propozycje zmian legislacyjnych , str. 556
Problem postępowań zintegrowanych z sygnalizacją , str. 562
Sygnalizacja jako pojęcie teoretyczne – w kierunku teorii przeciwdziałania naruszeniom prawa , str. 565
W sprawie odpowiedzi na stawiane problemy badawcze i hipotezy , str. 567
Zagadnienia końcowe , str. 568

Bibliografia &nbsp,, str. 573

Szczegóły ebooka Sygnalizowanie naruszeń prawa w administracji publicznej

Wydawca:

Wolters Kluwer

Rok wydania:

2024

Typ publikacji:

Ebook

Język:

polski

Format:

pdf

Liczba stron:

596

ISBN dla wersji papierowej:

9788383583426

Recenzje ebooka Sygnalizowanie naruszeń prawa w administracji publicznej