Za darmo

Ebook Innowacje mitologiczne i dramaturgiczne Eurypidesa Jadwiga Czerwińska

0,00 zł

Dodaj do ulubionych

Opis treści

Monografia przedstawia innowacje mitologiczne i dramaturgiczne zastosowane przez Eurypidesa podczas tworzenia dwóch odrębnych form dramatu: tragedii Hekabe i tragikomedii Ifigenia w kraju Taurów.
Monografia ukazuje innowacje mitologiczne i dramaturgiczne zastosowane przez Eurypidesa przy tworzeniu dwóch odrębnych form dramatu – tragedii i tragikomedii. Celowe zestawienie ukazuje, w jaki sposób dramaturg wykorzystuje innowacje mitologiczne i jakich środków dramaturgicznych używa podczas konstruowania tragedii, a jakie modyfikacje wprowadza do mitu, by stworzyć nową, wypracowaną przez siebie, tragikomiczną formę dramatu, która rządzi się odrębnymi prawami i wymaga użycia innych środków dramaturgicznych. Za przykład tragedii posłużyła Hekabe, przykładem zaś tragikomedii była Ifigenia w kraju Taurów.

Spis treści ebooka Innowacje mitologiczne i dramaturgiczne Eurypidesa

Orazio Antonio Bologna: PREMESSA. Il teatro: la scuola di Atene 8

Wprowadzenie 32

Część I. „Hekabe” – innowacje mitologiczne i ich wpływ na kreowanie idei tragicznej
1. Klasyfikacja sztuki 48
2. Innowacje mitologiczne Eurypidesa na tle istniejącej tradycji 50
2.1. Tradycja postaci Polykseny 51
2.2. Tradycja postaci Polydora 57
2.3. Połączenie mitów 61
3. Ekspozycja okoliczności dramaturgicznych – wojna jako tło tragedii 63
4. Konstrukcja fabularna dramatu 63
5. Prolog Polydora 65
5.1. Wstępna ekspozycja czasowa 70
5.2. Ekspozycja wstępna – określenie miejsca akcji tragedii 72
5.3. Motyw snu protagonistki 74
6. Monodia królowej Troi – budowanie elementu œleoj tragedii 76
7. Parodos 78
7.1. Partia Chóru 79
7.2. Amoibaion Hekabe i Polykseny 81
8. Postawa Odysa: agon Hekabe i Odysa 86
8.1. Rhesis Odysa 86
8.2. Rhesis Hekabe 88
8.3. Tragiczne oxymoron 91
9. Rhesis Polykseny 94
10. Stasimon pierwsze –retardacja dramaturgiczna 103
11. Śmierć Polykseny 105
11.1. Relacja Talthybiosa 105
11.2. Rhesis Hekabe 110
12. Stasimon drugie 113
12.1. Zależność t¦nànod t¦prÒteron: teraźniejszość ze źródłem w przeszłości 114
12.2. Powszechny charakter nieszczęść 115
13. Śmierć Polydora 118
14. Scena z Agamemnonem: kwestia wolności i zniewolenia 121
15. Stasimon trzecie 145
16. Ironia tragiczna 150
16.1. Tragiczne qui pro quo 151
16.2. Hekabe – ironiczna bogini Ate 159
16.3. Zemsta na Polymestorze 162
17. Agon Hekabe i Polymestora 167
17.1. Rhesis Polymestora 168
17.2. Rhesis Hekabe 175
18. Komentarz Chóru 181
19. Wypowiedź Agamemnona 182
20. Aition i przepowiednie 185
21. Zakończenie 189

Część II. „Ifigenia w kraju Taurów” – dramaturgiczne środki tragikomedii
1. Tragikomiczna forma dramatów Eurypidesa 194
2. Odejście od zasady prawdopodobieństwa 196
3. Wstępna ekspozycja dramatu 205
4. Modyfikacje formalne tragikomedii 211
4.1. Szybkie tempo akcji dramatycznej, ciągłe podtrzymywanie dynamiki utworu 212
4.2. Nagłe zwroty akcji 213
4.3. Radykalne zmiany nastroju 215
4.4. Kumulowanie i nagłe rozładowywanie napięcia akcji dramatycznej 225
4.5. Operowanie elementem spisków i intryg dla wzbogacenia akcji i ożywienia jej tempa 250
4.6. Eksponowanie melodramatycznych wątków, wzbogacających fabułę 287
4.7. Wyraziste, lecz schematyczne portrety bohaterów 295
4.8. Dystans osiągany poprzez operowanie komizmem i ironią 317
4.9. Deus ex machina. Interwencje bogów w tragikomedii 322
4.10. Szczęśliwe zakończenie 327
5. Zakończenie 329

Bibliografia 338